Άρθρο του Πρόεδρου Παραρτήματος Ε.Α.Α.Σ. «ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟΥ»
Αντγου ε.α. Βασίλειου Δαλαμαγκίδη
«Υβριδική» Επίθεση στον
Έβρο
Η Άγκυρα από 28 Φεβ. μέχρι 28
Μαρ. 2020, πέταξε και το τελευταίο προσωπείο νομιμότητας, εργαλειοποιώντας τους
μετανάστες και τους πρόσφυγες που ζουν στην Τουρκία.
Είναι προφανές ότι, μετά από ένα μήνα καθημερινών συνεχών
προσπαθειών, η χώρα μας δέχθηκε μια ασύμμετρη
απειλή, έναν υβριδικό πόλεμο που
σκοπό είχε να πλήξει το κύρος και την ασφάλειά της και να φορτώσει προβλήματα
στη χώρα και ταυτόχρονα (με το αζημίωτο), να απαιτήσει από την Ε.Ε. οικονομική
βοήθεια.
Οι στόχοι ξεκάθαροι και επεξεργασμένοι από το επιτελείο του κ. Ερντογάν,
με κάθε λεπτομέρεια. Το σχέδιό της, η
αποσταθεροποίηση της Ελλάδος, με τη βίαιη και μαζική εγκατάσταση εκατοντάδων
χιλιάδων νέων, επιλεγμένων μουσουλμάνων – εποίκων και ο εκβιασμός της Ευρώπης.
Τα
τουρκικά «όπλα» πανέτοιμα: Λαοθάλασσα
ταλαιπωρημένων ανθρώπων από την Ασία (ιδιαίτερα από Πακιστάν και Αφγανιστάν)
και την Αφρική (ιδιαίτερα από κεντρική Αφρική), αναμεμιγμένων με τζιχαντιστές
από τη Συρία, βαρυποινίτες από τις τουρκικές φυλακές, οι οποίοι θα έπρεπε να
βρουν καταφύγιο στην Ελλάδα δημιουργώντας αντίστοιχους «πυρήνες» προς
μελλοντική αξιοποίηση από την Τουρκία.
Αμέσως
μετά την έκτακτη σύσκεψη που έγινε στις 28 Φεβρουαρίου 2020 στην Άγκυρα,
ξεκίνησε η σφοδρότατη τουρκική υβριδική επίθεση συνδυασμένη με άριστη
προπαγάνδα που θα ζήλευε ακόμα και ο Πάουλ Γιόζεφ Γκαίμπελς.
Πιο απλά θα μπορούσαμε να πούμε ότι ήταν μια επιχείρηση
εισβολής από έναν «άοπλο στρατό», που στην περίπτωσή μας, εκτός από τα όπλα
χρησιμοποίησαν τα πάντα, όπως στην
περίπτωση της «πράσινης πορείας» που οργάνωσε ο βασιλιάς Χασάν του Μαρόκου στις
6 Νοε 1975.
Σ΄ αυτές τις 30 ημέρες και νύχτες, είδαμε από την πλευρά
της Τουρκίας να αποσύρεται ο στρατός από τις σκοπιές και τα παρατηρητήρια και
να εμφανίζονται οι στρατοχωροφύλακες, οι οποίοι καθοδηγούσαν
και διευκόλυναν τους λαθρομετανάστες
ώστε να πετύχουν το σκοπό τους.
Σε πολλές περιπτώσεις, οι στρατοχωροφύλακες, σε παράταξη
ενός ζυγού με τις αστυνομικές ασπίδες για προστασία ένας-ένας (ωσάν σε εκπαίδευση) έριχναν δακρυγόνα και
καπνογόνα με βομβιδοβόλα κατά των δυνάμεων ασφαλείας της πατρίδος μας.
Οι λαθρομετανάστες, καθοδηγούμενοι από όργανα του
«καθεστώτος», άναβαν φωτιές, πετούσαν πέτρες, αναμμένα ξύλα εναντίον των ημετέρων
δυνάμεων ασφαλείας. Ακόμη, προσπαθούσαν με κόφτες που προμήθευαν οι
στρατοχωροφύλακες, να κόψουν τα σύρματα του φράχτη, ώστε να δημιουργήσουν
ανοίγματα για να εισέλθουν στη χώρα μας.
Όταν είδαν ότι δεν αποδίδουν οι προσπάθειές τους, έδεσαν
κατ΄ επανάληψη συρματόσχοινο ή χονδρό σχοινί σε πάσσαλο του φράχτη και τραβώντας πολλά άτομα , προσπάθησαν
να ρίξουν το φράχτη. Σε κάποια περίπτωση μάλιστα χρησιμοποίησαν και όχημα τύπου
ATES/HIZIR, της Τ/Στρατοχωροφυλακής, που
αγοράσθηκε με Ευρωπαϊκά χρήματα.
Μετά τις πρώτες αποτυχίες, το καθεστώς, τους κατεύθυνε
βόρεια και νότια του Π/Γ του ΚΑΡΑΓΑΤΣ σε περάσματα του ποταμού Έβρου, τους γνωστούς πόρους του ποταμού, χωρίς όμως να
αλλάξει την κύρια προσπάθεια που ήταν κοντά στο ΕΦ1 μεταξύ των Μεθοριακών
Πυραμίδων 2 και 3.
Αλλά και εκεί συνάντησαν τη σθεναρή αντίδραση και το πείσμα
του Έλληνα μαχητή, αλλά και τις δυσκολίες του ποταμού. Όσοι ελάχιστοι κατόρθωσαν
να περάσουν, συνελήφθησαν, με τις γνωστές συνέπειες εις βάρος τους.
Εν κατακλείδι, το Τουρκικό «καθεστώς» εργαλειοποιώντας τους
λαθρομετανάστες, συνέχισε να εντείνει τις επιθετικές του δράσεις κατά της
Ελλάδος, σε όλο τον Έβρο και τα νησιά, καταπατώντας το Διεθνές Δίκαιο και την
Αρχή της Εθνικής Κυριαρχίας των Κρατών, όπως ακριβώς έκανε στο Ιράκ, στη Συρία,
στη Λιβύη, με τον “άοπλο” στρατό, τους λαθρομετανάστες.
Σ΄ αυτό το χλωμό τοπίο από τα καπνογόνα στον Έβρο και απέναντι στις προσπάθειες των
Αγαρηνών, παρατάχθηκαν οι άνδρες των μονάδων του Έβρου, Καταδρομείς,
Συνοριοφύλακες και ΕΚΑΜ της ΕΛΑΣ,
Πυροσβέστες με ειδικά οχήματα, μικτές περιπολίες στα σύνορα και στους οδικούς
άξονες και διάφορα εμπόδια στα μονοπάτια εισόδου των λαθρομεταναστών.
Με πρωτοβουλία της Κυβέρνησης, τις πρώτες κιόλας μέρες, ήρθαν
στο Ε.Φ. 1 αξιωματούχοι της Ε.Ε. για να
δουν ιδίοις όμμασι, τα βρώμικα παιχνίδια της Άγκυρας. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα
το πρόβλημα να γίνει Ευρωπαϊκό, να χάσει η Άγκυρα, την όποια οικονομική βοήθεια
υπολόγιζε και παράλληλα κάποια Ευρωπαϊκά κράτη να αποστείλουν αστυνομική βοήθεια (Κύπρος, Αυστρία, Πολωνία, Ουγγαρία, κ.α.).
Από τον Διοικητή του Δ'Σ.Σ. Αντγο Ιλαρίδη Άγγελο, μέχρι τον
νεότερο στρατιώτη, τον Γενικό Περιφερειακό Αστυνομικό Διοικητή Ταξίαρχο
Συριτούδη Πασχάλη, τους άνδρες της ΕΛ.ΑΣ. και της Π.Υ. με όπλο τις αρετές της φιλοπατρίας, πειθαρχίας, ανδρείας, καρτερίας και
πάνω από όλα με υψηλό ηθικό, μέρα και νύχτα άϋπνοι, με δακρυσμένα τα μάτια
από τα δακρυγόνα, έδωσαν τον αγώνα τους, ως Άξιοι συνεχιστές των 300 του
Λεωνίδα στις Θερμοπύλες, των Μαραθωνομάχων και πλείστων άλλων προγόνων.