Για τον Κωνσταντίνο Τσιαγκανά
(26 Μαρτίου 2019, 21.35΄, 401 ΓΣΝΑ)
Συγγενείς και φίλοι και συμπολίτες και συμπατριώτες,
ταπεινοί άνθρωποι όλοι μας συναθροισθήκαμε εδώ χάριν ταπεινού ανθρώπου. Σε χώρο που οι Έλληνες συνηθίζουν να αποχαιρετούν τους νεκρούς τους. Σε χώρο, που υπό το βλέμμα του κοινού μας Πατέρα, ακούμε κάθε φορά, αενάως δε, την μεγάλη ποίηση της νεκρώσιμης ακολουθίας.
Ο προκείμενος νεκρός ανήκε στους πολίτες που δεν είναι διάσημοι αλλά είναι χρήσιμοι. Όχι απλώς χρήσιμοι αλλά πολύτιμοι. Είναι το εθνικό μας κεφάλαιο, το οποίο δεν εκτιμάται. Ανήκει στο θεμέλιο του οικοδομήματος της πατρίδας όχι στο υπερώον. Το θεμέλιο δεν φαίνεται όταν οι λαοί θορυβούν, όταν ολιγωρούν για τα σημαντικά και υιοθετούν τα εύκολα. Φαίνεται στους σεισμούς και στους καταποντισμούς.
Ο προκείμενος νεκρός δεν έπραξε μεγάλα και πομπώδη. Έπραξε το καθήκον του. Είναι αυτό που λείπει. Και το έπραξε σιωπηλά. Ήταν άλλωστε πάντοτε σιωπηλός.
Ο προκείμενος νεκρός υπηρέτησε ένα σπουδαίο σώμα, το Στρατό. Δημιούργησε ένα πολύτιμο κύτταρο, την Οικογένεια. Με τη βοήθεια πολύτιμης συντρόφου ανέθρεψε τη Γιώτα και τον Αναστάση. Εθρήνησε την κόρη και χάρηκε επ’ ολίγον τον Αναστάση. Ο Αναστάσης μας υπηρετεί από καιρό και πράττει ό,τι πράττει σιωπηλά και αυτός. Κληρονόμος μεγάλης αρετής.
Ο προκείμενος νεκρός εγκολπώθηκε δύο μεγάλες ιδέες: την ιδέα της πατρίδας και την ιδέα της ορθόδοξης πίστης. Κλυδωνίζονται σήμερα και τα δύο, αλλά δεν βυθίζονται. Οι σιωπηλοί μαχητές δεν οπισθοχωρούν.
Ο Κωνσταντίνος Τσιαγκανάς προχθές, «…έκλινε την κεφαλήν και παρέδωκε το πνεύμα». Στην κλίνη του νοσοκομείου. Όπου εθριάμβευσε ως στρατιώτης, ανεδείχθη ως χριστιανός, υπέφερε χωρίς διαμαρτυρία. Εικόνα γαλήνης και φωτός το πρόσωπό του. Ο Κωνσταντίνος Τσιαγκανάς σήμερα εδώ, νεκρός και ζων συγχρόνως, μεταξύ προσωρινώς ζώντων. Τον ευγνωμονούμε για όσα προσέφερε σ’ αυτή την εσχατιά της πατρίδας μας. Τον ευγνωμονούμε κυρίως για τη διδακτική σιωπή του. Στη ζωή και στην κλίνη του νοσοκομείου.
Θούριον Έβρου, Ι.Ν. Αναλήψεως Χριστού, 29 Μαρτίου 2019
Σωτήριος Αλ. Ρίζος
Τέως Πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ)
ΕΝΩΣΗ ΑΠΟΣΤΡΑΤΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΣΤΡΑΤΟΥ
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟΥ
Αγαπητέ συνάδελφε και φίλε Κώστα
Μέσα σε κλίμα οδύνης και με πόνο ψυχής, σε αποχαιρετούμε
σήμερα εμείς οι συνάδελφοί σου, οι φίλοι σου, οι συγγενείς και οι συμπατριώτες
σου απ’ όλη την Ελλάδα. Ήρθαμε σήμερα εδώ, ν’ αποτίσουμε φόρο τιμής και
εκτίμησης σε ένα υπέροχο άνθρωπο. Ήρθαμε να χύσουμε τα δάκρυά μας για τον άδικο
και πρόωρο χαμό σου.
Μια μέρα μετά τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, ξεκίνησες γι’
αυτό το μεγάλο ταξίδι της αιωνιότητας. Όσοι σε ξέραμε και συνεργαστήκαμε μαζί
σου, γνωρίζαμε το ποιον του χαρακτήρα σου, το ήθος σου, την εργατικότητά σου,
τη φιλοτιμία σου, τη φιλοπατρία σου, την πραότητα σου, την καλοσύνη σου.
Άριστος Οικογενειάρχης, Άριστος Επαγγελματίας, Άριστος Αξιωματικός, Άριστος ΑΝΘΡΩΠΟΣ. Όμως η μοίρα σε χτύπησε βαριά, με
τον απροσδόκητο χαμό της μονάκριβης κόρης σου Παναγιώτας, που σε λύγισε.
Υπηρέτησες όπου σε έταξε η πατρίδα, σε όλο τον Έβρο, στη Χίο
στη Σαμοθράκη, αγόγγυστα, έχοντας πάντα ως φάρο το καλό της φιλτάτης πατρίδος.
Θα μπορούσε κανείς να μιλάει, ώρες για το μεγαλείο της ψυχής σου, την καλοσύνη
και τις αρετές σου. Αλλά οι στιγμές είναι για όλους μας δύσκολες και εγώ που είχα την μεγάλη
τιμή να πω αυτά τα λόγια, βρίσκομαι απροετοίμαστος και σε δυσκολία να πω
περισσότερα, διότι φοβούμαι μήπως με τα φτωχά μου λόγια,
δεν αποδώσω τα πρέποντα και σμικρύνω το μεγαλείο της ψυχής σου.
Δεν θα πω περισσότερα. Ας παρακαλέσουμε όλοι μαζί την Παναγία
να δώσει κουράγιο και δύναμη στη διπλά χαροκαμένη σύζυγό σου Θεοδώρα και στο
γιό σου Τάσο και στείλε σ’ αυτούς εξ ύψους παρηγορία.
Φίλε Κώστα, σε αποχαιρετούν οι συγγενείς, οι φίλοι σου, οι συνάδελφοί σου και ολόκληρος ο λαός του
Έβρου. Ας είναι ανάλαφρο το χώμα της Θρακικής γης που θα σε αγκαλιάσει.
Καλό ταξίδι και αιωνία σου η μνήμη.